Evet, evim yıkılmıştı

O anın dehşeti içimdeki duyguları kabartırken, beklenmedik bir cesaret belirdi. Çocuklarımın gözlerindeki neşeyi görünce, yaşadığım kaybın aslında ne kadar geçici olduğunu fark ettim. Evet, evim yıkılmıştı ama ben, hala onlara sahip olmanın değerini biliyordum. İçimde tekrar filizlenmeye başlayan umut, aslında bu yıkımın ardında yeni bir başlangıç sunduğunu düşündürdü. Bazen kaybetmek, yeniden kazanmanın önünü açar; belki de bu acı, birlikte yeniden bir araya gelmenin ve yeni bir ev inşa etmenin vesilesi olacaktı. Gözyaşlarım, yerini bir gülümsemeye bırakırken, yeni anıların inşa edileceği bir alan açıldığını hissettim. Kendi çocuklarımın hatalarından kaynaklanan bu yıkım, aslında bize yaşamın geçici doğasını ve yeniden doğmanın mutluluğunu hatırlatıyordu. Hayat, her zaman yeniden başlamanın yollarını sunar; yeter ki biz bu yolları görmeyi ve yürümeyi bilelim.go’rsle ilerlyn devamı dger syfada..